Zaloguj się
image
  • Ogłoszenia
  • Aktualności
  • Galerie
  • Spacer wirtualny
  • Kontakt
  • Standardy ochrony dzieci w Parafii p.w. Wniebowzięcia NMP w Ćmielowie
image
14 lipca 2017 19:43

Błogosławiony Tadeusz Dulny

Błogosławiony Tadeusz Dulny, męczennik

Tadeusz urodził się 8 sierpnia 1914 r. w Krzczonowicach, niewielkiej wsi pod Ostrowcem Świętokrzyskim. Miał 5 braci i 2 siostry. Rodzice, w pamięci dzieci ludzie wielkiej dobroci, modlitwy i ciężkiej pracy, kosztem wyrzeczeń zapewnili wszystkim dzieciom naukę w szkołach, a czworo z nich trafiło na wyższe uczelnie.
W trakcie nauki w gimnazjum w Tadeuszu dojrzało powołanie kapłańskie. Rozpoczął formację w seminarium duchownym we Włocławku. Choć nie był intelektualnie najwybitniejszym z alumnów, braki nadrabiał pracowitością. W 1938 r. przyjął dwa niższe święcenia. Był to ostatni rok nauki przed wybuchem II wojny światowej. W seminarium pod kierunkiem 15 księży profesorów kształciło się 120 alumnów.
W ramach akcji zwalczania polskiej inteligencji 7 listopada 1939 r. gestapo aresztowało wszystkich profesorów i 22 alumnów – tych, którzy powrócili do Włocławka, by kontynować przygotowanie do kapłaństwa. Był wśród nich bł. bp Michał Kozal. Opatrzność sprawiła, że aresztowania uniknął ks. Stefan Wyszyński, wykładowca nauki społecznej, profesor prawa kanonicznego i socjologii, późniejszy Prymas Tysiąclecia. Aresztowania nie uniknął jednak Tadeusz. Uwięzionych początkowo przetrzymywano w więzieniu we Włocławku. 16 stycznia 1940 r. Niemcy przewieźli ich do obozu przejściowego, zorganizowanego w pocysterskim klasztorze salezjanów w Lądzie. Przetrzymywano tam ok. 150 kapłanów, zakonników i kleryków, głównie z Kujaw i Wielkopolski. 26 sierpnia 1940 r. rozpoczęły się wywózki duchowieństwa. Tadeusza przewieziono najpierw do kolejnego obozu przejściowego w Szczeglinie, a po dwóch dniach do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, niedaleko Berlina. Stamtąd 14 grudnia 1940 r. trafił do Dachau i otrzymał numer 22662.
W obozie włączył się do kilkudziesięcioosobowej grupy modlitewnej więźniów, zawiązanej w wielkiej dyskrecji, bo zewnętrzne przejawy religijności były tępione. W warunkach nieludzkiego traktowania i pracy ponad siły czerpał siłę z modlitwy i zawsze służył pomocą współwięźniom, szczególnie starszym i schorowanym. Korzystając z nieuwagi dozorców starał się wyręczać ich w obozowych obowiązkach.
Wskutek osłabienia Tadeusz trafił do obozowego "szpitala", tzw. rewiru, i tam 7 sierpnia 1942 r. zmarł. Jego ciało spalono w obozowym krematorium. Beatyfikowany został przez św. Jana Pawła II w Warszawie 13 czerwca 1999 r. w gronie 108 polskich męczenników II wojny światowej.
 
W 75 rocznicę męczeńskiej smierci bł. Tadeusza zostanie odprawiona Msza świeta w miejscu urodzenia bł. Tadeusza w Krzczonowicach 6 sierpnia o godz. 15.00. Mszyświetej będzie przewodniczył ks.bp Krzysztof Nitkiewicz Ordynariusz Diecezji Sandomierskiej 
Historia Parafii

 

Miasto Ćmielów, od lat słynące z fabryki porcelany, leży kilka kilometrów na wschód od Ostrowca, w miejscu gdzie rzeka Kamienna w swej drodze ku Wiśle, dotychczas kierując się na wschód, zakręca ostro ku północy. Początki Ćmielowa sięgają przynajmniej wieku XIV. Nieco zamieszania powoduje często występująca w literaturze identyfikacja Ćmielowa z wsią o nazwie Szydłów (lub Szydłowiec). Uważano, że Ćmielów powstał z dawnego Szydłowa, ale jest to tylko część prawdy. Szydłów z całą pewnością znajdował się „w bezpośrednim zasięgu terytorialnym późniejszego miasta Ćmielowa” – pisze profesor Kiryk, a nowe miasto powstało na gruntach dwóch wsi: Szydłowa i Ćmielowa. Związki Szydłowa z miastem Ćmielowem szczególnie ważne są, gdy chodzi o ćmielowską parafię. Wiejska parafia Szydłowa, z chwilą powstania miasta, przekształciła się w miejską parafię ćmielowską. Parafia szydłowska /Scidlow/ leżąca w archidiakonacie zawichojskim, po raz pierwszy notowana jest w roku 1325. Siedemnastowieczny inwentarz podaje datę erekcji parafii na rok 1313, co wydaje się prawdopodobne, skoro w roku 1325 szacowano ją na 3 grzywny dochodu.
W Liber Beneficiorum Długosz pisze o świątyni murowanej z białego kamienia, nie podaje jednak żadnych dat co do jej fundacji i budowy. Nie przytacza także nazwiska fundatora. Znane jest tylko wezwanie kościoła, które przetrwało do dnia dzisiejszego: Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Badania architektoniczne ćmielowskiego kościoła, (przeprowadzone przed kilku laty przy okazji wymiany tynków) wykazały, że w jego murach znajdują się dość znaczne partie pochodzące z XIV stulecia. Najstarszą częścią świątyni jest nawa, wymurowana na planie prostokątna, spięta kamiennym cokołem i wzmocniona szkarpami – dziś częściowo wyburzonymi.
Gruntowną przebudowę kościół zawdzięcza Mikołajowi Szydłowieckiemu, już po uzyskaniu przez Ćmielów praw miejskich, czyli po roku 1505. Do nawy dobudowana została od południa kruchta, a od wschodu prezbiterium z zakrystią od północy. Te przybudówki nie posiadają już ani cokołu, ani przypór. W południowej ścianie odkryto i wyeksponowano (rok 1994) pochodzący z tych czasów późnogotycki, kamienny portal, o skromnych oprofilowaniach. Inne późnogotyckie portale znajdują się przy wejściu do nawy od zachodu oraz pomiędzy prezbiterium i zakrystią.
Około połowy XVI stulecia kościół zniszczyli arianie, a sto lat później sprofanowali go Szwedzi. Rekonsekracji ołtarzy dokonał potem Mikołaj Oborski, krakowski sufragan. W latach 1716 –41, kiedy proboszczem był ksiądz Samuel Szwykowski, kościół wyremontowano, wymieniając na nowe: dach i posadzki. Następny proboszcz, prałat Kazimierz Dziewulski, zagospodarował otoczenie kościoła, nadając mu kształt zachowany do dzisiaj. Uzupełnił i nadmurował ogrodzenie, wybudował w jego narożniku wysoką dzwonnicę oraz zasadził drzewa. Przy kościele, od zachodu i południa, dobudował kruchty. Na dachu wystawił wieżyczkę na sygnaturkę, a w nowej dzwonnicy powiesił pięć dzwonów. Najstarszy z nich, ozdobiony jest gotyckim napisem z datą 1528. Na początku wieku XIX przebudowano (zmniejszono) okna, wybudowano też przy południowej ścianie nawy nową kruchtę (trzecią z kolei na tym samym miejscu). Powiększono także kruchtę zachodnią, a w prezbiterium założono kasetonowy strop.

Artykuł pochodzi ze strony: http://dawnekieleckie.pl/cmielow-kosciol-parafialny/

image
KANCELARIA PARAFIALNA

Poniedziałek    17.00 - 17.45

Wtorek              17.00 - 17.45

Środa                17.00 - 17.45

Czwartek           17.00 - 17.45

Piątek                17.00 - 17.45

Sobota               8.00 - 9.00

                          17.00 - 17.45

Kancelaria nieczynna w niedziele i świeta i I piątek i I sobotę miesiąca.

PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH

Niedziele i święta
7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 18.00

W dni powszednie

7.00 ; 18.00

KONTAKT

Parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP

ul. Ostrowiecka 36
27-440 Ćmielów
tel: 15 8612056

parafia.cmielow@vp.pl
 

Copyright © Realizacja profetoIT. Wszelkie prawa zastrzeżone.
profeto
Zaloguj się