Misje święte – Parafia pw. Wniebowzięcia NMP w Ćmielowie
Niedziela – 22 września – Rozpoczęcie Misji świętych
7.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
9.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
10.30 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
12.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
17.30 Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego
18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
Poniedziałek – 23 września
8.45 – Koronka do Bożego Miłosierdzia
9.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
16.00 – Spotkanie Misyjne dla dzieci
17.45 – Koronka do Bożego Miłosierdzia
18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
Po Mszy Świętej – SPOTKANIE MISYJNE DLA RODZICÓW
Wtorek – 24 września
8.45 – – Koronka do Bożego Miłosierdzia
9.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
16.00 – Modlitwa na cmentarzu za Zmarłych
17.30 – Adoracja Najświętszego Sakramentu –
18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
Po Mszy Świętej – SPOTKANIE MISYJNE DLA RODZICÓW
Środa – 25 września
8.45 – – Koronka do Bożego Miłosierdzia
9.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
16.00 – Spotkanie Misyjne dla dzieci
17.30 – Nowenna do Matki Bożej i św. Józefa
18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
Po Mszy Świętej – SPOTKANIE MISYJNE DLA MŁODZIEŻY
Czwartek – 26 września – Dzień przebaczenia i pojednania –
Dzień SPOWIEDZI MISYJNEJ
– okazja do spowiedzi w godzinach: od 8.30 – 11.30 i od 15.00 – 17.30
8.45 – 8.45 – – Koronka do Bożego Miłosierdzia
9.00 – Msza św. z udziałem chorych z udzieleniem sakramentu Chorych
17.30 – Adoracja Najświętszego Sakramentu – modlitwa o powołania
18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
Po Mszy Świętej – SPOTKANIE MISYJNE MAŁŻONKÓW Z ODNOWIENIEM PRZYRZECZEŃ MAŁŻEŃSKICH
Piątek – 27 września
8.45 – Koronka do Bożego Miłosierdzia
9.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich
16.45 Droga krzyżowa ulicami Ćmielowa
17.45 POŚWIĘCENIE I ADORACJA KRZYŻA MISYJNEGO
18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich z błogosławieństwem misyjnym – zakończenie Misji świętych .
Maj jest w Kościele miesiącem szczególnie poświęconym czci Matki Bożej. Słynne „majówki” – nabożeństwa, odprawiane wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i przydrożnych figurach, na stałe wpisały się w krajobraz Polski. Jego centralną częścią jest Litania Loretańska.
Maj – dla wielu najpiękniejszy miesiąc roku – to w Kościele okres szczególnej czci Matki Bożej. Szczególnie w Polsce gromadzimy się wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i figurach przydrożnych. Pierwsze nabożeństwa majowe zaczęto odprawiać w Polsce w połowie XIX wieku w Płocku, Toruniu, Nowym Sączu i Krakowie, a od 1852 r. – uroczyście w kościele Świętego Krzyża w Warszawie. Po 30 latach stało się ono bardzo popularne i znane w całym kraju.
Rodowód tych nabożeństw jest jednak znacznie wcześniejszy niż się powszechnie uważa. Gromadzenie się i śpiewanie pieśni na cześć Matki Bożej było znane już na Wschodzie w V wieku. W Kościele zachodnim w I tysiącleciu maj jako miesiąc Maryi święcono raczej sporadycznie. Dopiero na przełomie XIII i XIV w. powstała myśl, aby ten miesiąc poświęcić Maryi.
Za największego apostoła nabożeństw majowych uważa się jezuitę, o. Muzzarelli. W roku 1787 wydał on broszurkę, w której propagował nabożeństwo majowe. Co więcej rozesłał ją do wszystkich biskupów Italii. Sam w Rzymie zaprowadził to nabożeństwo w słynnym kościele zakonu Al Gesu mimo, że zakon wtedy formalnie już nie istniał, zniesiony przez papieża Klemensa XIV w roku 1773. Odprawiał on również nabożeństwo majowe w Paryżu, gdzie towarzyszył papieżowi Piusowi VII w podróży na koronację Napoleona Bonaparte. Pius VII nabożeństwo majowe obdarzył odpustami. Dalsze odpusty do nabożeństwa majowego – na które składa się Litania Loretańska do Najświętszej Maryi Panny, nauka kapłana oraz błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem – przypisał w 1859 roku papież bł. Pius IX.
W Polsce pierwsze nabożeństwo majowe wprowadzili jezuici w Tarnopolu (1838), misjonarze w Warszawie w kościele Św. Krzyża w roku (1852), ksiądz Golian w Krakowie (w 1856) i we Włocławku biskup Marszewski (1859). W tym samym czasie cześć Królowej maja szerzył w Galicji poezją o. jezuita Karol Antoniewicz (+ 1852). Ks. Wincenty Buczyński (jezuita) wydał we Lwowie pierwszą książeczkę o nabożeństwach majowych (1839). W dziesięć lat potem podobną broszurę wydano we Wrocławiu w roku 1850. Wydał ją ks. Aleksander Jełowicki, zmartwychwstaniec. W połowie XIX wieku nabożeństwo majowe przyjęło się we wszystkich prawie krajach.
Centralną częścią nabożeństwa majowego jest Litania Loretańska, jeden ze wspaniałych hymnów na cześć Maryi, w którym wysławiane są Jej wielkie cnoty i przywileje, jakimi obdarzył Ją Bóg. Litania Loretańska powstała w XII wieku, prawdopodobnie we Francji, a zatwierdził ją oficjalnie papież Sykstus V. Nazwę “Loretańska” otrzymała od miejscowości Loretto we Włoszech, gdzie była szczególnie propagowana i odmawiana.
Tekst litanii miał przedłożyć w 1578 r., do zatwierdzenia papieżowi Grzegorzowi XIII, archidiakon Guido Candiotti. 11 czerwca 1587 r. Sykstus V obdarzył “Litanię Loretańską” dwustu dniami odpustu. Kolejne odpusty przypisali do niej Pius VII i Pius XI. W 1631 r. Święta Kongregacja Obrzędów zakazała dokonywania w tekście samowolnych zmian; te, które następowały, posiadały aprobatę Kościoła. Kiedyś w litanii było więcej tytułów, m.in.: Mistrzyni pokory, Matko Miłosierdzia czy Bramo odkupienia. Później pojawiały się inne wezwania: Królowo Różańca Świętego (1675), Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta (1846), Matko Dobrej Rady (1903), Królowo pokoju (1917), Królowo Wniebowzięta (1950), Matko Kościoła (1980), Królowo Rodziny (1995).
W litanii wymieniane są kolejne tytuły Maryi: jest ich w sumie 49, a w Polsce 50. Po zatwierdzeniu liturgicznej uroczystości NMP Królowej Polski, obchodzonej 3 maja, do Litanii dołączono 12 października 1923 r. wezwanie “Królowo Polskiej Korony”, przekształcone po drugiej wojnie światowej na “Królowo Polski”.
http://brewiarz.pl/czytelnia/maj.php3
Nabożeństwa różańcowe codziennie o godz. 16.30.
Dzisiejsza niedziela misyjna rozpoczyna tydzień modlitw w intencji misji.
1listopada przed cmentarzem starym i nowym będzie prowadzona kwesta. Bardzo gorąco prosimy chętnych na kwestowanie o zapisanie się w zakrystii. Brakuje jeszcze 6 osób.
Bardzo dziękuję Pani Annie Adamczyk za kwiaty do naszego kościoła
Bóg zapłać za ofiary na kościół.
W ciągu najbliższego miesiąca zostaną zamontowane kuranty na dzwonnicy. Mamy Sponsorów na tę inwestycję. Bardzo serdecznie dziękujemy.
W ubiegłą niedzielę na Fundację Dzieło Nowego Tysiąclecia zebraliśmy 1413 zł.
Kancelaria w październiku po południu czynna od 15.45 do 16.45.
Można składać kartki wypominkowe roczne i miesięczne. Przy miesięcznych prosimy zaznaczyć miejscowość a w Ćmielowie ulicę. Prace remontowe na cmentarzu mogą być prowadzone do 27 października .
Z soboty na niedzielę zmiana czasu na zimowy. Msze święte w przyszłą niedzielę według nowego czasu.
Zachęcamy do nabywania prasy katolickiej.
Jubilatom i solenizantom tego tygodnia składamy serdeczne życzenia.
W tym tygodniu pożegnaliśmy śp. Stanisławę Żabicką.
Miasto Ćmielów, od lat słynące z fabryki porcelany, leży kilka kilometrów na wschód od Ostrowca, w miejscu gdzie rzeka Kamienna w swej drodze ku Wiśle, dotychczas kierując się na wschód, zakręca ostro ku północy. Początki Ćmielowa sięgają przynajmniej wieku XIV. Nieco zamieszania powoduje często występująca w literaturze identyfikacja Ćmielowa z wsią o nazwie Szydłów (lub Szydłowiec). Uważano, że Ćmielów powstał z dawnego Szydłowa, ale jest to tylko część prawdy. Szydłów z całą pewnością znajdował się „w bezpośrednim zasięgu terytorialnym późniejszego miasta Ćmielowa” – pisze profesor Kiryk, a nowe miasto powstało na gruntach dwóch wsi: Szydłowa i Ćmielowa. Związki Szydłowa z miastem Ćmielowem szczególnie ważne są, gdy chodzi o ćmielowską parafię. Wiejska parafia Szydłowa, z chwilą powstania miasta, przekształciła się w miejską parafię ćmielowską. Parafia szydłowska /Scidlow/ leżąca w archidiakonacie zawichojskim, po raz pierwszy notowana jest w roku 1325. Siedemnastowieczny inwentarz podaje datę erekcji parafii na rok 1313, co wydaje się prawdopodobne, skoro w roku 1325 szacowano ją na 3 grzywny dochodu.
W Liber Beneficiorum Długosz pisze o świątyni murowanej z białego kamienia, nie podaje jednak żadnych dat co do jej fundacji i budowy. Nie przytacza także nazwiska fundatora. Znane jest tylko wezwanie kościoła, które przetrwało do dnia dzisiejszego: Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Badania architektoniczne ćmielowskiego kościoła, (przeprowadzone przed kilku laty przy okazji wymiany tynków) wykazały, że w jego murach znajdują się dość znaczne partie pochodzące z XIV stulecia. Najstarszą częścią świątyni jest nawa, wymurowana na planie prostokątna, spięta kamiennym cokołem i wzmocniona szkarpami – dziś częściowo wyburzonymi.
Gruntowną przebudowę kościół zawdzięcza Mikołajowi Szydłowieckiemu, już po uzyskaniu przez Ćmielów praw miejskich, czyli po roku 1505. Do nawy dobudowana została od południa kruchta, a od wschodu prezbiterium z zakrystią od północy. Te przybudówki nie posiadają już ani cokołu, ani przypór. W południowej ścianie odkryto i wyeksponowano (rok 1994) pochodzący z tych czasów późnogotycki, kamienny portal, o skromnych oprofilowaniach. Inne późnogotyckie portale znajdują się przy wejściu do nawy od zachodu oraz pomiędzy prezbiterium i zakrystią.
Około połowy XVI stulecia kościół zniszczyli arianie, a sto lat później sprofanowali go Szwedzi. Rekonsekracji ołtarzy dokonał potem Mikołaj Oborski, krakowski sufragan. W latach 1716 –41, kiedy proboszczem był ksiądz Samuel Szwykowski, kościół wyremontowano, wymieniając na nowe: dach i posadzki. Następny proboszcz, prałat Kazimierz Dziewulski, zagospodarował otoczenie kościoła, nadając mu kształt zachowany do dzisiaj. Uzupełnił i nadmurował ogrodzenie, wybudował w jego narożniku wysoką dzwonnicę oraz zasadził drzewa. Przy kościele, od zachodu i południa, dobudował kruchty. Na dachu wystawił wieżyczkę na sygnaturkę, a w nowej dzwonnicy powiesił pięć dzwonów. Najstarszy z nich, ozdobiony jest gotyckim napisem z datą 1528. Na początku wieku XIX przebudowano (zmniejszono) okna, wybudowano też przy południowej ścianie nawy nową kruchtę (trzecią z kolei na tym samym miejscu). Powiększono także kruchtę zachodnią, a w prezbiterium założono kasetonowy strop.
Artykuł pochodzi ze strony: http://dawnekieleckie.pl/cmielow-kosciol-parafialny/
Poniedziałek 16.00 - 16.45
Wtorek 16.00 - 16.45
Środa 16.00 - 16.45
Czwartek 16.00 - 16.45
Piątek 8.00 - 9.00
16.00 - 16.45
Sobota 8.00 - 9.00
16.00 - 16.45
Kancelaria nieczynna w niedziele i świeta i I piątek miesiąca.
Niedziele i święta
7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 17.00
W dni powszednie
7.00 ; 17.00
Parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP
ul. Ostrowiecka 36
27-440 Ćmielów
tel: 15 8612056
parafia.cmielow@vp.pl
