Aktualności

MISJE ŚWIĘTE 22.09 - 27.09 2024 R.

MISJE ŚWIĘTE 22.09 - 27.09 2024 R.

Misje święte – Parafia pw. Wniebowzięcia NMP w Ćmielowie

Niedziela – 22 września – Rozpoczęcie Misji świętych

7.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

9.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

10.30 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

12.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

17.30 Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego

18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

Poniedziałek – 23 września

8.45 – Koronka do Bożego Miłosierdzia

9.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

16.00 – Spotkanie Misyjne dla dzieci

17.45 – Koronka do Bożego Miłosierdzia

18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

Po Mszy Świętej – SPOTKANIE MISYJNE DLA RODZICÓW

Wtorek – 24 września

8.45 – – Koronka do Bożego Miłosierdzia

9.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

16.00 – Modlitwa na cmentarzu za Zmarłych

17.30 – Adoracja Najświętszego Sakramentu –

18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

Po Mszy Świętej – SPOTKANIE MISYJNE DLA RODZICÓW

Środa – 25 września

8.45 – – Koronka do Bożego Miłosierdzia

9.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

16.00 – Spotkanie Misyjne dla dzieci

17.30 – Nowenna do Matki Bożej i św. Józefa

18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

Po Mszy Świętej – SPOTKANIE MISYJNE DLA MŁODZIEŻY

Czwartek – 26 września – Dzień przebaczenia i pojednania –

Dzień SPOWIEDZI MISYJNEJ

– okazja do spowiedzi w godzinach: od 8.30 – 11.30 i od 15.00 – 17.30

8.45 – 8.45 – – Koronka do Bożego Miłosierdzia

9.00 – Msza św. z udziałem chorych z udzieleniem sakramentu Chorych

17.30 – Adoracja Najświętszego Sakramentu – modlitwa o powołania

18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

Po Mszy Świętej – SPOTKANIE MISYJNE MAŁŻONKÓW Z ODNOWIENIEM PRZYRZECZEŃ MAŁŻEŃSKICH

Piątek – 27 września

8.45 – Koronka do Bożego Miłosierdzia

9.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

16.45 Droga krzyżowa ulicami Ćmielowa

17.45 POŚWIĘCENIE I ADORACJA KRZYŻA MISYJNEGO

18.00 – Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich z błogosławieństwem misyjnym – zakończenie Misji świętych .


 

Nabożeństwa majowe

Nabożeństwa majowe

Maj jest w Kościele miesiącem szczególnie poświęconym czci Matki Bożej. Słynne „majówki” – nabożeństwa, odprawiane wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i przydrożnych figurach, na stałe wpisały się w krajobraz Polski. Jego centralną częścią jest Litania Loretańska.

Maj – dla wielu najpiękniejszy miesiąc roku – to w Kościele okres szczególnej czci Matki Bożej. Szczególnie w Polsce gromadzimy się wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i figurach przydrożnych. Pierwsze nabożeństwa majowe zaczęto odprawiać w Polsce w połowie XIX wieku w Płocku, Toruniu, Nowym Sączu i Krakowie, a od 1852 r. – uroczyście w kościele Świętego Krzyża w Warszawie. Po 30 latach stało się ono bardzo popularne i znane w całym kraju.

Rodowód tych nabożeństw jest jednak znacznie wcześniejszy niż się powszechnie uważa. Gromadzenie się i śpiewanie pieśni na cześć Matki Bożej było znane już na Wschodzie w V wieku. W Kościele zachodnim w I tysiącleciu maj jako miesiąc Maryi święcono raczej sporadycznie. Dopiero na przełomie XIII i XIV w. powstała myśl, aby ten miesiąc poświęcić Maryi.

Za największego apostoła nabożeństw majowych uważa się jezuitę, o. Muzzarelli. W roku 1787 wydał on broszurkę, w której propagował nabożeństwo majowe. Co więcej rozesłał ją do wszystkich biskupów Italii. Sam w Rzymie zaprowadził to nabożeństwo w słynnym kościele zakonu Al Gesu mimo, że zakon wtedy formalnie już nie istniał, zniesiony przez papieża Klemensa XIV w roku 1773. Odprawiał on również nabożeństwo majowe w Paryżu, gdzie towarzyszył papieżowi Piusowi VII w podróży na koronację Napoleona Bonaparte. Pius VII nabożeństwo majowe obdarzył odpustami. Dalsze odpusty do nabożeństwa majowego – na które składa się Litania Loretańska do Najświętszej Maryi Panny, nauka kapłana oraz błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem – przypisał w 1859 roku papież bł. Pius IX.

W Polsce pierwsze nabożeństwo majowe wprowadzili jezuici w Tarnopolu (1838), misjonarze w Warszawie w kościele Św. Krzyża w roku (1852), ksiądz Golian w Krakowie (w 1856) i we Włocławku biskup Marszewski (1859). W tym samym czasie cześć Królowej maja szerzył w Galicji poezją o. jezuita Karol Antoniewicz (+ 1852). Ks. Wincenty Buczyński (jezuita) wydał we Lwowie pierwszą książeczkę o nabożeństwach majowych (1839). W dziesięć lat potem podobną broszurę wydano we Wrocławiu w roku 1850. Wydał ją ks. Aleksander Jełowicki, zmartwychwstaniec. W połowie XIX wieku nabożeństwo majowe przyjęło się we wszystkich prawie krajach.

Centralną częścią nabożeństwa majowego jest Litania Loretańska, jeden ze wspaniałych hymnów na cześć Maryi, w którym wysławiane są Jej wielkie cnoty i przywileje, jakimi obdarzył Ją Bóg. Litania Loretańska powstała w XII wieku, prawdopodobnie we Francji, a zatwierdził ją oficjalnie papież Sykstus V. Nazwę “Loretańska” otrzymała od miejscowości Loretto we Włoszech, gdzie była szczególnie propagowana i odmawiana.

Tekst litanii miał przedłożyć w 1578 r., do zatwierdzenia papieżowi Grzegorzowi XIII, archidiakon Guido Candiotti. 11 czerwca 1587 r. Sykstus V obdarzył “Litanię Loretańską” dwustu dniami odpustu. Kolejne odpusty przypisali do niej Pius VII i Pius XI. W 1631 r. Święta Kongregacja Obrzędów zakazała dokonywania w tekście samowolnych zmian; te, które następowały, posiadały aprobatę Kościoła. Kiedyś w litanii było więcej tytułów, m.in.: Mistrzyni pokory, Matko Miłosierdzia czy Bramo odkupienia. Później pojawiały się inne wezwania: Królowo Różańca Świętego (1675), Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta (1846), Matko Dobrej Rady (1903), Królowo pokoju (1917), Królowo Wniebowzięta (1950), Matko Kościoła (1980), Królowo Rodziny (1995).

W litanii wymieniane są kolejne tytuły Maryi: jest ich w sumie 49, a w Polsce 50. Po zatwierdzeniu liturgicznej uroczystości NMP Królowej Polski, obchodzonej 3 maja, do Litanii dołączono 12 października 1923 r. wezwanie “Królowo Polskiej Korony”, przekształcone po drugiej wojnie światowej na “Królowo Polski”.

http://brewiarz.pl/czytelnia/maj.php3

Ogłoszenia duszpasterskie

XXXIII Niedziela Zwykła 17.11.2024 r.

16 listopada 2024 20:56

  1. Adoracja Najświętszego Sakramentu codziennie od godz.7.30 do 17.00 a w niedziele od 13.00 do 17.00.

  2. Dzisiaj o godz.16.45 Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego za Zmarłych

  3. W dni powszednie o 16.30 Różaniec z wypominkami z poszczególnych miejscowości: W tym tygodniu modlimy się za zmarłych: w poniedziałek z Brzóstowej we wtorek z Borowni Smykowa Podgrodzia i Skały środę z Grójca w czwartek z Piasków Brzóstowskich i Czarnej Gliny w piątek z Wólki Wojnowskiej i Krzczonowic w sobotę z Glinki Jastkowa Łysowodów Woli Grójeckiej

  4. Za tydzień Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Jest to Święto Patronalne Akcji Katolickiej. O godz.12.00 modlić się będziemy w intencji Członków Akcji Katolickiej

  5. Za tydzień na Mszy Świętej o godz. 12.00 spotkanie dla młodzieży przygotowującej się do sakramentu bierzmowania.

  6. Bóg zapłać za ofiary na kościół.

  7. Zachęcamy do nabywania prasy katolickiej.

  8. W tym tygodniu z opłatkami Pan Damian Rusak będzie: w poniedziałek od .9.00 Borownia Smyków Podgrodzie We wtorek od 9.00 Skała w środę od 9.00 Wólka Wojnowska w czwartek od 9.00 Jastków w piątek od 9.00 Wola Grójecka i Brzóstowa Kolonia w sobotę od 9.00 Brzóstowa Wieś i Brzóstowa przy szosie. Ofiary składane w tym roku przy roznoszeniu opłatków przeznaczone są na prace konserwatorskie w naszym kościele. Gdyby kogoś nie było w domu opłatki są dostępne w zakrystii i kancelarii.

  9. W piątek została zamontowana nowa wyciągarka dla żyrandola. Jest nowa zawieszka i nowe kule. Żyrandol został odczyszczony i poprostowany. Koszt 4000 zł.

  10. Jubilatom i solenizantom tego tygodnia składamy serdeczne życzenia.

  11. W tym tygodniu pożegnaliśmy śp. Kazimierza Buciora Ewę Bochyńską Mariana Guska Wieczny odpoczynek.

Parafia w Ćmielowie

Historia Parafii

 

Miasto Ćmielów, od lat słynące z fabryki porcelany, leży kilka kilometrów na wschód od Ostrowca, w miejscu gdzie rzeka Kamienna w swej drodze ku Wiśle, dotychczas kierując się na wschód, zakręca ostro ku północy. Początki Ćmielowa sięgają przynajmniej wieku XIV. Nieco zamieszania powoduje często występująca w literaturze identyfikacja Ćmielowa z wsią o nazwie Szydłów (lub Szydłowiec). Uważano, że Ćmielów powstał z dawnego Szydłowa, ale jest to tylko część prawdy. Szydłów z całą pewnością znajdował się „w bezpośrednim zasięgu terytorialnym późniejszego miasta Ćmielowa” – pisze profesor Kiryk, a nowe miasto powstało na gruntach dwóch wsi: Szydłowa i Ćmielowa. Związki Szydłowa z miastem Ćmielowem szczególnie ważne są, gdy chodzi o ćmielowską parafię. Wiejska parafia Szydłowa, z chwilą powstania miasta, przekształciła się w miejską parafię ćmielowską. Parafia szydłowska /Scidlow/ leżąca w archidiakonacie zawichojskim, po raz pierwszy notowana jest w roku 1325. Siedemnastowieczny inwentarz podaje datę erekcji parafii na rok 1313, co wydaje się prawdopodobne, skoro w roku 1325 szacowano ją na 3 grzywny dochodu.
W Liber Beneficiorum Długosz pisze o świątyni murowanej z białego kamienia, nie podaje jednak żadnych dat co do jej fundacji i budowy. Nie przytacza także nazwiska fundatora. Znane jest tylko wezwanie kościoła, które przetrwało do dnia dzisiejszego: Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Badania architektoniczne ćmielowskiego kościoła, (przeprowadzone przed kilku laty przy okazji wymiany tynków) wykazały, że w jego murach znajdują się dość znaczne partie pochodzące z XIV stulecia. Najstarszą częścią świątyni jest nawa, wymurowana na planie prostokątna, spięta kamiennym cokołem i wzmocniona szkarpami – dziś częściowo wyburzonymi.
Gruntowną przebudowę kościół zawdzięcza Mikołajowi Szydłowieckiemu, już po uzyskaniu przez Ćmielów praw miejskich, czyli po roku 1505. Do nawy dobudowana została od południa kruchta, a od wschodu prezbiterium z zakrystią od północy. Te przybudówki nie posiadają już ani cokołu, ani przypór. W południowej ścianie odkryto i wyeksponowano (rok 1994) pochodzący z tych czasów późnogotycki, kamienny portal, o skromnych oprofilowaniach. Inne późnogotyckie portale znajdują się przy wejściu do nawy od zachodu oraz pomiędzy prezbiterium i zakrystią.
Około połowy XVI stulecia kościół zniszczyli arianie, a sto lat później sprofanowali go Szwedzi. Rekonsekracji ołtarzy dokonał potem Mikołaj Oborski, krakowski sufragan. W latach 1716 –41, kiedy proboszczem był ksiądz Samuel Szwykowski, kościół wyremontowano, wymieniając na nowe: dach i posadzki. Następny proboszcz, prałat Kazimierz Dziewulski, zagospodarował otoczenie kościoła, nadając mu kształt zachowany do dzisiaj. Uzupełnił i nadmurował ogrodzenie, wybudował w jego narożniku wysoką dzwonnicę oraz zasadził drzewa. Przy kościele, od zachodu i południa, dobudował kruchty. Na dachu wystawił wieżyczkę na sygnaturkę, a w nowej dzwonnicy powiesił pięć dzwonów. Najstarszy z nich, ozdobiony jest gotyckim napisem z datą 1528. Na początku wieku XIX przebudowano (zmniejszono) okna, wybudowano też przy południowej ścianie nawy nową kruchtę (trzecią z kolei na tym samym miejscu). Powiększono także kruchtę zachodnią, a w prezbiterium założono kasetonowy strop.

Artykuł pochodzi ze strony: http://dawnekieleckie.pl/cmielow-kosciol-parafialny/

image
KANCELARIA PARAFIALNA

Poniedziałek    16.00 - 16.45

Wtorek              16.00 - 16.45

Środa                16.00 - 16.45

Czwartek           16.00 - 16.45

Piątek                16.00 - 16.45

Sobota               8.00 - 9.00

                          16.00 - 16.45

Kancelaria nieczynna w niedziele i świeta i I piątek i I sobotę miesiąca.

PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH

Niedziele i święta
7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 17.00

W dni powszednie

7.00 ; 17.00

KONTAKT

Parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP

ul. Ostrowiecka 36
27-440 Ćmielów
tel: 15 8612056

parafia.cmielow@vp.pl